‘మన సుఖాలు, మన దుఃఖాలు, మన కష్టాలు, మన పోరాటాలు వీటి అన్నిటి నడుమ మనం మోక్ష మార్గాన్నే పయనిస్తూన్నామనటం ఒక వింత విషయం.

సాఫల్యసిద్ధికై కృషి

జీవ క్రమపరిణామంలో ప్రస్తుతం మానవుడికి గల ఆధిపత్యం, అతడు పొందిన ప్రగతికి కారణం, అతడి మనస్సే అయినా, దానిని గురించి అతడికి అజ్ఞానం, నిర్హేతుకత భీతి ఉన్నవిః ఇది విడ్డూరమే,మనస్సును గవేషించటం ఇప్పుడిప్పుడే మొదలైంది. గత శతాబ్దాల్లో భూమి ఉపరితల గవేష ణం మన ముఖ్యక్యాక్రమం కాగా,రాబోయే శకంలో మనోగవేషణ ముఖ్య కార్య క్రమం కావాలి. భౌగోళిక గవేషణంలో అద్భుతాలు కనబడుతవి. మన వారసులకు పూర్ణమూ,సమృద్ధిమంతమూ ఐనా కొంగ్రొత్త అవకాశాలు దొరుకుతవి.’’ సహస్రాబ్దాలుగా అంతరంగంయొక్క వైజ్ఞానిక గవేషణమే భారతీయుల ముఖ్యకార్యకలాపాలై ఉండింది. గతంలో ఎందరో మహ ర్షులు,కృష్ణుడు,బుద్ధుడు,ఆదిశంకరుడు,ఇంకా ఆధ్యాత్మికం గగనంలో తారలవలె వెలిగిన అనేకానేకులు,నేటికాలంలో రామకృష్ణ వివేకానందులు, ఈ క్షేత్రంలో గవేషకులు, పరిశోధకులు,మానవజాతినఇనుగ్రహించిన జగద్గురువులు వీరు.

వీరు ముక్తిని బాహ్యాం తరంగ ప్రకృతుల బంధాలనుండి విమోచనం-బోధించారు. ఆధ్యాత్మిక సాక్షాత్కారం ద్వారా సార్థకత పొందటం నేర్పారు. విశ్వవికాసంలలోను జీవక్రమపరిణామంలోను వీరికి మోక్షమే సూత్రవాక్యం అని తోచింది. అచిత్తును పరివర్తనం చేసి దానిని దాటి పోవడానికి, దాని కబంధ హస్తాల నుండి విడుదల పొందటానికి ఆత్మ జరిపే నిరంతర యత్నమిది. ఈ విషయమై స్వామి వివేకానంద నుడివిన పలుకులు ఇప్పటికీ చెవులలో గింగిరుమంటున్నాయి.

‘మన సుఖాలు, మన దుఃఖాలు, మన కష్టాలు, మన పోరాటాలు వీటి అన్నిటి నడుమ మనం మోక్ష మార్గాన్నే పయనిస్తూన్నామనటం ఒక వింత విషయం. ఈ ప్రపంచమెట్టిది ఇది దేనిలోనుండి ఉప్పతిల్లింది? దేనిలోకి పోతున్నది అనే సమస్య పుట్టింది. దానికి దొరికిన సమాధానం, ‘ముక్తిలో ఉప్పతిల్లింది, ముక్తిలో విశ్రమిస్తుంది, ముక్తిలో లయిస్తుంది.’ తనను గురించి, తనలో దాగి ఉన్న అపారశక్తుల గురించి ఎరుకగల ఏకైక జీవి మానవుడు మాత్రమే. అయితే తనకున్న హద్దులు కూడా వానికి ఎరుకే.

ఈ అవధులు దాటే పోరాటంలో, తన అంతరంగాన్నే ఒక రణరంగంగా, నిజమైన కురుక్షేత్రంగా మార్చుతాడు. స్వేచ్ఛాబంధనాల నడుమ జరిగే ఈ పోరాటమే, జీవితంలోని అన్ని ఉల్లాసాలను , రమణీయతను సుఖదుఃఖాలను, కలలను, కల్పనలను అందిస్తుంది. మానవ జీవితానికి నిజమైన అర్థమిదే, కాని ఈ పోరాటం నిరంతరం ఉండదు. మానవుడు ఈ రొంపిలో ఎప్పటికీ దిగబడిపోయి ఉండవలసిన అగత్యం లేదు. ఆధ్యాత్మిక మార్గదర్శక కాంతిలో ఈ ఘర్షణే మానవుణ్ణి నైతిక ఆధ్యాత్మిక శిక్షణాకేంద్రంగా మారుస్తుంది. తద్వారా మానవుడు ఆధ్యాత్మిక బలం, సంకల్పబలం, విశదమైన దృష్టి ధ్యేయాను బడిసి, ఆత్మసాక్షాత్కారం ద్వారా తుట్టతుదకు స్వేచ్ఛ ఆనందాలను పొందుతాడు. స్వేచ్ఛే అతడి జన్మహక్కు. జీవన పరిణామంలో సుదీర్ఘ వేదనా మార్గాల వెంబడి నడిచి చివరకు దానిని తిరిగి పొందుతాడు.