ఓటముల పుటలతో పుస్తకం బరువెక్కుతుందనుకుంటే విజయకావ్యం తేలికయిపోతుంది కదా! సుఖం విలువ తెలియాలంటే కష్టం బాధా తెలియాల్సిందే. కన్నీటి వ్యధని ఆలకించగలిగితేనే ఆనంద బాష్ప కథ మిగిలేది. ఓటమి రుచి తెలియనిదే గెలుపు విలువ తెలిసి రాదు. విజయగాథలన్నీ గుణపాఠాలు నేర్పుతాయని కాదు. నిజానికి అపజయం నేర్పే పాఠాలే గుణపాఠాలవుతాయి.కళ కళ కోసమే అన్నట్టుగా గెలుపు కూడా గెలుపు కోసమే! అలా గెలుపు నుంచి గెలుపునకు చేసే ప్రయాణమే జీవితం. అది నిరంతరం. ఆ నిరంతరతలో చైతన్యం ఉంటుంది. సాధన ఉంటుంది. ఆ సాధనలో అభ్యాసం ఉంటుంది. శిక్షణా ఉంటుంది. ఇంతటి పరిశ్రమకు కారణం గాడి తప్పకుండా ఉండటం కోసమే. ఎదురు దెబ్బలు తగలకుండా ఉండటం కోసమే. అసలు శిక్షణ అనేది ఒకరు ఇచ్చేది అయినా కావచ్చు లేదా తనకు తానుగా తయారుకావటం అయినా కావచ్చు. ఇక్కడ తనకు తాను అంటే స్వశిక్షణ అనే. దీన్నే సెల్ఫ్ ట్రెయినింగ్ అంటుంటాం. అంటే నాకు నేనుగా ఒక సృజన మార్గంలో శిక్షణకు ఉపక్రమించడం. గెలుపులోని తృప్తి తాత్కాలికం అని తెలుసు కాబట్టే మరిన్ని గెలుపుల కోసం ఇటువంటి శిక్షణ, సాధన అవసరమవుతుంటుంది. నిజానికి శిక్షణ అనేది గెలుపు దాహానికి ప్రతీక. అంతేకాదు విజయ తృష్ణ, కీర్తికాంక్షల ప్రతిబింబం కూడా!
విరామం లేనిదే విజయం
ఒక గెలుపును చవిచూసి విజయతీరాన్ని చేరాననుకోవటం అపజయానికి మొదటిమెట్టవుతుంది. అది తీర ప్రాంతం లేని చైతన్య స్రవంతి. గెలుపునకు ఆరంభమే తప్ప ముగింపు ఉండదు. అంటే విజయగాధలకు ముగింపు వాక్యాలుండవు. అనుభవాలు సక్సెస్ మంత్రాలవుతాయే తప్ప అవే విజయానికి నిర్వచనాలు కాలేవు. విజయాన్ని చరిత్రపుటలకు ఎక్కించాలనుకున్నప్పుడు అపజయాల పుటలూ ఉంటాయని మరచిపోకూడదు. మనకు కనిపించేవి వెలుతురు సీమలే కావచ్చు... కనిపించని చీకటి కోణాలను చూడగలగటమే సక్సెస్ సీక్రసీ. ఓటముల పుటలతో పుస్తకం బరువెక్కుతుందనుకుంటే విజయకావ్యం తేలికయిపోతుంది కదా! సుఖం విలువ తెలియాలంటే కష్టం బాధా తెలియాల్సిందే. కన్నీటి వ్యధని ఆలకించగలిగితేనే ఆనంద బాష్ప కథ మిగిలేది. ఓటమి రుచి తెలియనిదే గెలుపు విలువ తెలిసి రాదు.
విజయగాథలన్నీ గుణపాఠాలు నేర్పుతాయని కాదు. నిజానికి అపజయం నేర్పే పాఠాలే గుణపాఠాలవుతాయి. చలిజ్వరం మనిషిని ఎంతలా వొణికిస్తుందో అపజయమూ అంతలా పట్టి కుదిపేస్తుంది. ఇది తెలిసిన వారికి ఓటములూ రుచికరంగానే ఉంటుంటాయి. విజయం వరించాలంటే సాధన, శిక్షణ బలపడాల్సిందే. అప్పుడే విజయపం«థాలో సృజనశీలత చోటు చేసుకుంటుంది. లేకపోతే మూసపోకడల విజయగాథలు బోర్ కొట్టిస్తాయి. అందుకే విజయం రక్తి కట్టాలంటే సాధన, శిక్షణ శక్తిమంతం కావాలి.
ఓటమి ఆటంకం కాదు
ఓటములన్నీ విజయానికి ఆటంకాలనుకోవటం పొరపాటు. ఓడినంత మాత్రాన తలదించుకోవాల్సిన పనిలేదు. నా ఓటమికి ఇతరులు కారణమని తలపోస్తే నిజంగానే నేను తలదించుకోవాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడినట్లే. అలా ఇతరులను మన ఓటమికి కర్తలను చేస్తున్నామంటే మనం ఓడిపోతున్నట్లే. విజయానికి నేను కర్తను...అపజయానికి పరులు కర్తలు అనటంలోనే మన సంకుచితత్వం బయటపడుతుంటుంది. నిజానికి ఓడిపోవటం ఓటమి కాదు.
ఆ ఓటమికి పరులను కర్తలను చేయటమే అసలైన ఓటమి. అన్న మహాకవి రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్ మాటల్ని ఈ సందర్భంలో మనం అన్వయించుకోగలిగితే అపజయాలన్నీ మేఘాలలా వర్షాన్నో, గాలివాననో సృష్టించవు. అవి అస్తమయ ఆకాశానికి రంగులద్దుతాయి. ఇక్కడ అస్తమించటం అనేది సూరీడే తప్ప ఆకాశం కాదు. పైగా అస్తమయం మరో ఉషోదయానికి తెరలేపుతుంది. అంటే అపజయం విజయానికి భూమిక అవుతోంది. ఓటమి గెలుపుకు మార్గదర్శి అవుతున్నట్లే. ఈ తత్వాన్ని అర్థం చేసుకోగలిగితే విజయపథం ఆనందమార్గమే అవుతుంది. అప్పుడు ఆనందానికి హద్దులు ఉండనట్లే విజయానికీ ఎల్లలు ఉండవు.
సమ ఆదరణ ముఖ్యం
అపజయాలు సైతం విజయసోపానాలు అవుతున్నాయంటే అన్ని అపజయాల ఇటుకలను మన జీవితం నుంచే ఏరుకొచ్చినట్లు కాదు. ఇతరుల జీవితాలలోని ఓటములూ మన కళ్లు తెరిపిస్తాయి. చేజారిన విజయం విలువను అపజయం అనుభవంతో తూయటం నేర్పిస్తాయి. ఎన్నోమార్లు పడిలేస్తేనే పరుగు నిలకడ తెలిసి వచ్చేది. ఎదురు దెబ్బలు తగలనిదే విజయశిఖరం అందిరాదు. జారిన ప్రతిసారీ పురోగమనంపై పట్టు కలుగుతుంది.
ఆ ఆరోహణలో జారిపడ్డ సందర్భాలన్నీ విజయ సంకేతాలే. జారిన ప్రతిసారీ ఓడినట్లు కాదు. జారినంత మాత్రాన అవమానం దరిచేరినట్టుకాదు. తలదించుకోవలసిన అవసరం లేదు. జారిన ప్రతిసారీ తల ఎత్తి పట్టుదలగా ఆరోహించాలి. పట్టుపట్టరాదు... పట్టి విడువరాదు. అంటే ఇదే! సంకల్పిస్తే సాధించాల్సిందే. సాధించటం అంటే విజయాన్ని వరించటమే.
ఇలా విజయాన్ని చవి చూడాలంటే అన్ని ఓటములు మన జీవితంలోనే చోటు చేసుకోవాలని కాదు. అందరి అనుభవాలను సమంగా ఆదరించగలిగితే అవే మనకు గెలుపు పాఠాలు నేర్పుతాయి. విజయపథానికి మైలురాళ్లవుతాయి. విజయపథంలో మైలు రాళ్లను లెక్కించాలంటే ఎప్పటికప్పుడు మనల్ని మనం ప్రశ్నించుకుంటూ ఉండాలి. 'మన లక్ష్యం ఏమిటి? మన గమ్మం ఏది?' అని గెలుపుకూ గెలుపుకూ మధ్య అయినా సరే, గెలుపు ఓటముల మధ్య అయినా సరే. ఇలా ప్రశ్నించుకోక తప్పదు. ఈ ప్రశ్నే సమాధానాన్ని అందిస్తుంది. సాధననూ నేర్పుతుంది, స్వశిక్షితుల్నీ చేస్తుంది.
- డా. వాసిలి వసంతకుమార్యోగాలయ రీసెర్చ్ సెంటర్
ఫోన్ : 9393933946
