డాటరాఫ్ ఆర్ట్

అఫ్సా తంకనత్, ప్రియాంక ఏలే... వీరిద్దరూ ప్రముఖ ఆర్టిస్టులైన ఫవాద్ తంకనత్, లక్షణ్ ఏలేల డాటరాఫ్‌లు మాత్రమే కాదు, వారి కళకు కూడా వారసులు. ఈ నవతరం ఆర్టిస్టుల పరిచయమే ...

నేనేమిటో అదే నా సబ్జెక్ట్
- అఫ్సా తంకనత్
ఎవరైనా నా పెయింటింగ్ చూసి అది వారి జీవితాన్ని ప్రతిబింబించిందనుకుంటే చాలు. అంతకంటే నా చిత్రకళలో ఇంకేమీ ఉండదు. ఇటీవల నేను వేసిన చిత్రాల్లో నా ముఖమే వాడుకున్నాను. అదేదో సరదాకోసం చేసిన పనికాదు. ఒక సాధారణ అమ్మాయి తన ఫీలింగ్స్‌ను ఎలా తెలియజేస్తుందో చెప్పడానికే.

ప్రతీదీ నాకు కాన్వాసే...
నాన్న రంగుల లోకంలో పెరిగాను. చిన్నప్పుడు ఇంట్లో ఉన్న వస్తువులన్నీ నా చిత్రకళకు బలైపోయేవి. దిండులు, గోడలు, గచ్చులు, బెడ్‌షీట్స్ ఇలా ఏది కనపడితే దానిపై ఒక కొండ, ఆ కొండ చుట్టూ చెట్లు వేసేదాన్ని. అలా మొదలై ఫైన్ఆర్ట్స్ బ్యాచిలర్స్ వరకు వెళ్లాను. పీజీ చేయడం కోసం ఎదురుచూస్తున్నాను.

అరగంట నుంచి నెల వరకు...
నా పెయింటింగ్స్‌కు స్ఫూర్తి నేనే. ఏదైనా ఆర్ట్ వేయాలనుకుంటే అరగంట పట్టొచ్చు, ఒక్కోసారి నెల కూడా సరిపోకపోవచ్చు. దైనందిన జీవితాన్నే ఎంచుకుంటాను. నా చిత్రాల్లో సమస్యలు, ఇజాలు, ఉద్యమాలు ఉండవు. మున్ముందు నా ఆలోచనలు మారొచ్చేమో తెలియదుగానీ ప్రస్తుతానికైతే ఇంతే. నాకు సంతృప్తినిచ్చినంతవరకు పని చేస్తూనే పోతాను. రాజీ పడను. తాజ్‌కృష్ణలో పెట్టిన ఆర్ట్ ఎగ్జిబిషన్‌లో పాల్గొన్నాను. నా పెయింటింగ్స్ కొన్ని అమ్ముడయ్యాయి. ఎంతకు పోయాయే తెలియదు. అవన్నీ నాన్న చూసుకున్నారు.

పెయింటింగ్ పర్యటనలు...
విదేశాల్లో నాన్న ఆర్ట్ ఎగ్జిబిషన్‌లు జరుగుతుంటాయి. అన్నిటికీ వెళ్లలేదు కానీ ఇండోనేషియాకు ఒకసారి వెళ్లాను. ఆర్ట్ వేయడంలో పొందే ఆనందాన్ని అక్కడి ఆర్టిస్టుల్ని చూసి నేర్చుకున్నాను. మన దేశంలో కూడా ఇతర నగరాల్లో జరిగే ఆర్ట్ ఎగ్జిబిషన్‌లు చూస్తుంటాను. వాటన్నిటినీ చూశాక మనదైన ముద్రకోసం ప్రయత్నించాలని అర్థమయింది.

ఆర్ట్ టీచర్...
ప్రపంచంలోని ప్రముఖ ఆర్టిస్టుల జీవితాన్ని తెలుసుకుంటుంటే ఆనందంగా ఉంటుంది. హెన్రీ, బెక్‌మిన్, సూజా, మానే, పికాసో వీరందరినీ అధ్యయనం చేస్తుంటాను. ఒక్కొక్కరిదీ ఒక్కో టెక్నిక్. కొంతమంది పిల్లలు ఆర్ట్ నేర్పమని వస్తుంటారు. అది చూసి నాన్న 'ఆర్ట్ టీచర్ గారూ' అంటూ నా మీద జోకులేస్తుంటారు. నేను దేవుణ్ణి నమ్ముతాను. దేవుడు మహిమలు నమ్మను. నా ఆర్ట్‌లో సందేశాలు ఉండవు. నేనేమిటో అదే నా పెయింటింగ్.

" నాన్న ఆర్ట్‌లో 20 సంవత్సరాలుగా ' స్త్రీ' యే ప్రధాన సబ్జెక్టుగా ఉంటోంది. అన్నేళ్లపాటు అదే కాన్సెప్ట్ చుట్టూ బొమ్మలేయడం బోరు కొట్టదా? అని అడిగాను. 'ఎవరైనా ప్రతీ రోజూ మంచి ఆహారమే తినాలనుకుంటారు. అందులో బోరు అనే ప్రశ్న ఉండదు' అన్నారు నాన్న''.
-అఫ్సా తంకనత్

లాభం.. నష్టం రెండూ ఉన్నాయి
తండ్రి వా రసత్వం అందుకోవడంలో అఫ్సాకు లాభం, నష్టం రెండూ ఉన్నాయి. ఆరంభానికి నేను ఉపయోగపడతాను. కానీ తరువాత నా పెయింటింగ్స్‌తో ఆమె పనిని పోల్చడం మొదలు పెడతారు. అది ఎక్కువ శాతం నష్టమే చేస్తుంది. ఆర్ట్ బాగుంటే మేలు చేయొచ్చు కూడా. తనకు నేనేమీ సలహాలు ఇవ్వను. నేర్చుకోమంటాను. మనం దేన్నయితే కెరీర్‌గా ఎంచుకున్నామో దానికోసం 24 గంటలూ పని చేయాలని చెబుతుంటాను.
- ఫవాద్ తంకనత్

మావనసంబంధాలే ముడిసరుకు
- ప్రియాంక ఏలే
నగర వాతావరణంలో పెరిగాను. నా ఆర్ట్‌కు నేపథ్యం కూడా ఇదే. నాన్న చిత్రాల్లో తెలంగాణ స్త్రీ ఉంటుంది. ఆ పల్లెల సౌందర్యం ఉంటుంది. నేనలా గీయలేను. నాది పూర్తిగా మోడ్రన్ ఆర్ట్. అయితే సంప్రదాయ చిత్రకళ నుంచి నేర్చుకున్న లైన్, కర్వ్, టెక్నిక్‌ను ఉపయోగించుకుంటాను.

కళాత్మక అభ్యాసం...
సెంట్రల్ యూనివర్సిటీలో ఆర్ట్‌లో పీజీ చేస్తున్నాను. తరగతులు ఉంటే వెళతాను. లేదంటే సోమాజిగూడలోని మా స్టూడియోలోనే ఉంటాను. డిగ్రీ చేస్తున్నప్పుడు ఖాళీసమయంలో మెక్సికన్ ఆర్టిస్టు 'ఫ్రిదా కాలో' ఆర్ట్‌పైన డిసర్టేషన్ చేశాను.

నేను దేవుణ్ణి నమ్మను. మన సమస్యలకు వేరే ఎవరో పరిష్కారం చూపుతారనుకోను. స్త్రీలు తమ ఇబ్బందుల్ని తామే ఎదుర్కోవాలి. తమకు తామే వాటిని అధిగమించేలా ఆలోచించాలి. ఈ దృక్పథం కూడా 'ఇరిగరి' అనే ఫెమినిస్టు రచనల్లోంచే అలవడింది నాకు. నా కొలాజెస్‌ల్లో దీనిని చెప్పడానికే ప్రయత్నిస్తుంటాను. వాటిల్లో స్త్రీ గొప్ప గొప్ప సాహసాలు చేస్తున్నట్టు కనిపిస్తుంది. అదంతా స్త్రీల్లో హీరోయిజం ఉందని తెలియజేయడానికే.

ఇది నా స్పందన ...
స్వేచ్ఛ ఒకరిస్తే వచ్చేది కాదనే స్ఫూర్తితో ఒక పెయింటింగ్ వేశాను. మానవ సంబంధాల్లోని కళాత్మకత మరింతగా చూపాలనుకుంటున్నాను. నా చిత్రకళకు ఇదే ప్రధాన ముడిసరుకు. వీటి నుంచి తీసుకున్న థీమ్‌ను ప్రత్యేకమైన మీడియంతో ఎక్స్‌పోజ్ చేయాలనుకుంటున్నాను. సినిమా, టీవీలలో పని చేయాలనే ఆసక్తి లేదు. థియేటర్ ఆర్ట్ అంటే ఇష్టమున్నా ఇప్పటివరకు దాని జోలికీ వెళ్లలేదు. ఎప్పటికైనా అందులో పనిచేస్తాననే నమ్మకముంది.

తొలి సంపాదన...
ఐదో తరగతి చదువుతున్న సమయంలో తొలి పెయింటింగ్ వేసినట్టు గుర్తు. నాన్న వేస్తుండగా కాపీ కొట్టాను. నా తొలి కస్టమర్ మా అక్క, ఆమె స్నేహితులు. నాలుగు అడుగుల పొడవున్న పెయింటింగ్‌ను 15,000 రూపాయలకు కొన్నారు. గతేడాది రెండు చోట్ల నా పెయింటింగ్స్ ప్రదర్శనకు పెట్టాను. మ్యూజ్ ఆర్ట్ గ్యాలరీలో 'ఫ్లోరా అండ్ ఫోనా' పేరిట గ్రూప్ షో జరిగితే అందులో ఉంచాను. అప్పుడు ఓ రెండు పెయింటింగ్స్ 3000, 5000 చొప్పున అమ్ముడయ్యాయి. నాన్న స్టూడియోకు వచ్చిన వాళ్లు నా చిత్రాలు చూసి కొంటామంటుంటారు. కానీ ఇవ్వదలచుకోలేదు. కొన్నాళ్ల తరువాత సోలో షో పెట్టాలనే ఆలోచన ఉంది.

" నేను వేసిన పోర్ట్రెయిట్స్ చూసి నాన్న ఏదో చెబుతారని ఆసక్తిగా ఎదురుచూశాను. వాటన్నిటినీ దగ్గరిగా పరిశీలించాక ఆయన వాటిని దయ్యాల్లా ఉన్నాయన్నారు''
- ప్రియాంక ఏలే

నా బెస్ట్ క్రిటిక్...
ప్రియాంక మంచి మెరిట్ విద్యార్థిని. డాక్టర్‌గా చూడాలనుకున్నాను. ఇంటర్ తరువాత నా దగ్గరకు వచ్చి ఆర్ట్‌లో బ్యాచిలర్స్ చేస్తానని చెప్పింది. అదే రంగంలో కొనసాగుతున్న నాకు అదొక మంచి వార్త అనిపించింది. ఎన్నో పుస్తకాలు, ఎంతో ఆర్ట్ మెటీరియల్, ఇంకెన్నో పెయింటింగ్స్ ఇవే నా సంపాదన. వీటన్నిటినీ ప్రియాంకకు ఇచ్చి నిశ్చింతగా ఉండొచ్చని భావించాను. ఆమె మంచి ఫోటోగ్రాఫర్ కూడా. అందుకే కెమెరా ఒకటి బహుమతిగా ఇచ్చాను. నా కలర్ ప్యాలెట్ వేరు. ఆమె ఉపయోగించే రంగులు వేరు. ప్రియాంక ఆలోచనలు బాగుంటాయి. ఇప్పుడు నా చిత్రాలకు తనే తొలి, దిబెస్ట్ క్రిటిక్.
- లక్ష్మణ్ ఏలే
- బల్లెడ నారాయణమూర్తి
ఫోటోలు: శివ