పులిని అడవిలోనే చూడాలి
సంపన్న కుటుంబంలో పుట్టిన దేవినా హేమ్ దేవ్.. చిన్నతనం నుండి తనకంటూ కొన్ని ప్రత్యేకతలను సంతరిం చుకుంది. ఇంట్లో వారందరూ గొప్ప గొప్ప వ్యాపారాల్లో వున్నా సరే ఎటువంటి అవగాహన లేని నిర్మాణ రంగంలో అడుగుపెట్టి తనకంటూ ఓ ప్రత్యేక స్థానాన్ని ఏర్పరచుకుంది.ఇద్దరు పిల్లల తల్లి అయినా తన జీవితాన్ని సాహసవంతంగా గడిపేందుకు మక్కువ చూపు తోంది. బిజినెస్, పిల్లలు, కుటుంబం వీటన్నిటినీ సమన్వయం చేసుకుంటూనే తన అభిరుచులన్నిటికీ సమయం కేటాయించు కుంటోంది. ఓ మహిళగా కుటుంబ బాధ్యతలను నిర్వర్తిస్తూనే ఇతర అభిరుచులకు కూడా ప్రాధాన్యత ఇస్తున్న దేవినా గురించి...
కుటుంబ నేపథ్యం...
కుటుంబంలోని అందరూ పెద్ద పెద్ద వ్యాపారా నిర్వహణలో వున్నారు. దేవినా తండ్రి ‘బ్యాండ్ బాక్స్’ను 1968లో స్థాపించారు. నేడు అది ప్రముఖ సంస్థగా వెలుగొందుతోంది. కానీ దేవినా మాత్రం వారసత్వంగా వచ్చిన సంస్థ నిర్వహణా బాధ్యతలను వదలుకుంది. తనకు ఇష్టమైన నిర్మాణ రంగంలోకి అడుగు పెట్టింది.. ‘ఇంటిని డిజైన్ చేయడం అనేది ఒక గొప్ప కళ. అందరూ తమ కలల ఇంటిని చాలా గొప్పగా ఊహించుకుంటారు. అటువంటి కలలను నిజంచేస్తూ వారికి గృహాన్ని నిర్మించి ఇవ్వడం ఓ గొప్ప అనుభూతి’ అని దేవినా చెబుతు న్నారు.
మొదటి అనుభవం నుండి...
మొదట నిర్మాణ రంగంలోకి అడుగుపెట్టినప్పుడు ఆమె ఎన్నో చేదు అనుభవా లను ఎదుర్కొన్నారు. వాటి నుండి ఎన్నో విలువైన పాఠాలు కూడా నేర్చుకు న్నారు. ‘ప్రారంభించడమే కాదు వాటికి సంబంధించి అన్ని బాధ్యతలను చూసు కోవాలన్న విషయాన్ని నేను నిర్మాణ రంగంలో అడుగుపెట్టి ఒక వెంచర్ను నిర్మించిన తర్వాత గ్రహించాను. ఇప్పుడు మెటీరియల్ దగ్గరి నుండి పూర్తయిన తర్వాత దానికి వేసే పెయింటింగ్ వరకు మొత్తం అన్నీ దగ్గరుండి చూసు కుంటున్నాను’ అని అంటోంది.
చిన్న స్థాయి నుండి...
దేవినా మొదట సిటీ వెలుపల తన నిర్మాణాలను చేపట్టి విజయం సాధించింది. అనంతరం పూర్తి స్థాయిలో వ్యాపారాన్ని వృద్ధి చేసుకునేందుకు నిర్ణయించు కుంది. ‘మొదటి నిర్మాణం పూర్తి అయిన తరువాత ఇక అపార్ట్మెంట్స్ నిర్మిం చాలని నిర్ణయం తీసుకున్నాను. సిటీలో కొంత భూమిని కొనుగోలు చేశాను.అపార్ట్మెంట్ నిర్మాణాన్ని మొదలు పెట్టేశాము. మధ్యలో రియల్ ఎస్టేట్ రంగం కుప్పకూలింది. ఏం చేయాలో తోచలేదు. కానీ నిర్మాణాన్ని మాత్రం ఆపలేదు. నష్టపోకుండా వుండేందుకు వాటిని అమ్మకుండా సర్వీస్ అపార్ట్మెంట్గా చేయా లని నిర్ణయించుకున్నాను’ అని తన బిజినెస్ సంబంధించి ఎదుర్కొన్న సంఘట నలను దేవినా గుర్తు చేసుకుంటారు.
నచ్చింది చేయడం...
దేవినా ప్రతి రోజూ యోగా, ధ్యానం చేస్తుంది. ఆనందంగా, ఆరోగ్యంగా వుండ టానిి ఇవి ఎంతో ముఖ్యం అని ఆమె చెబుతుంది. ఆమెకు సినిమాలు చూడ టం అంటే చాలా ఇష్టం. ఒక్కోసారి రోజుకు మూడు సినిమాలు చూస్తారు. మరో సారి వారాల వరకు వాటి జోలికి వెళ్లరు. ఈ సందర్భంగా ఓ సారి జరిగిన సం ఘటనను ఆమె గుర్తుచేసుకుంటూ ‘కార్ పార్కింగ్ చేసి మాల్లో వుండే థియే టర్లోకి వెళ్లాను..వరుసగా మూడు సినిమాలు చూసి బయటికి వచ్చి కార్ పార్కింగ్ దగ్గరికి వెళ్లాను. అన్ని గంటలు వెళ్లి వుట్టి చేతులతో వస్తున్న నన్ను చూసి అక్కడి వాచ్మెచ్ విచిత్రంగా చూశాడు. చాలా నవ్వొ చ్చింది అతని స్థితికి’ అని నవ్వేస్తారు.
అయినా తన పనికి ఏ రోజూ ఆటంకం కలగనివ్వనని చెబుతున్నారు. ‘నా బాధ్య తలు నాకు తెలుసు..సినిమాలు చూసినా, ఏ పనీ చేయ కుండా ఆలోచిస్తూ వున్నా నా పనులన్నీ చేసేస్తాను.అన్నిట ికన్నా నాకు చాలా ముఖ్యమైంది నా కుటుంబం. ఆ తరు వాతే ఇంకేమైనా.. ఎక్కువ సమయం వారికే కేటాయిస్తాను. ఇక తరువాత నా బిజినెస్. నాకు ఇష్టం కాబట్టి ఈ రంగాన్ని ఎంచుకున్నాను. దానికి కూడా తగినంత సమయం కేటా యిస్తాను. ఎన్ని పనులున్నా వాటన్నిటినీ సమన్వయం చేసు కోవడం చిన్నతనం నుండి మా ఇంట్లో వాళ్ళని చూసి నేర్చు కున్నాను’ అని దేవినా అంటున్నారు.
ఇతర వ్యాపకాలు...
దేవినా తన స్నేహితురాలితో కలిసి ఓ మేనేజ్మెంట్ ఫర్మ్ను కూడా నిర్వహిస్తోంది. దాని పేరు హోప్స్కాచ్. దీని ద్వారా చిన్నపిల్లల పుట్టినరోజుల వంటి కార్యక్రమాలను వీరు నిర్వ హిస్తారు.కార్యక్రమానికి సంబంధించి ఏర్పాట్లు, అతిథుల ను ఆహ్వానించడం వంటివన్నీ చూసుకుంటారు.‘ఓ తల్లిగా వుండటం వలన పిల్లలకు నచ్చిన విధంగా కార్యక్రమాలను నిర్వహించగలుగుతున్నా... ప్రస్తుతానికి చిన్న పిల్లలవి మాత్రమే చేస్తున్నాం.. తొందరలోనే అన్ని రకాల కార్య క్రమాలు నిర్వహించే స్థాయికి వెళ్లేందుకు ఆలోచిస్తున్నాము’ అని చెబుతున్నారు.
పులలను చూడటం అంటే ఇష్టం...
దేవినాకు చాలా ఇష్టమైనది పులలను దగ్గరి నుండి చూడటం.. వాటిని గమనించడం... అదీ జూలో కాదు... అడవిలో.. ట్రిప్లో భాగంగా దేవినా తన సోదరితో కలసి అభయారణ్యాల్లో ట్రెకింగ్కి వెళ్లారు. ఈ ట్రిప్ ఐదు రోజుల పాటు సాగించారు. అడవిలో అక్కడి స్థానిక గిరిజనుల సాయంతో వారు 15 కిలోమీటర్ల ప్రయాణం చేశారు. చిరు త పులులను చాలా దగ్గరి నుండి చూడగలిగారు. ఇంకా ఎలుగుబంటి వంటి జంతువులను కూడా చూశారు. ‘అడవి లోపలికి వెళ్లేందుకు సరైన మార్గం కూడా లేదు. స్థానికులు ప్రమాదకరం అని చెప్పినా వెనక్కి వెళ్లాలని అనిపించలేదు. అక్కడి స్థానిక గిరిజన నాయకుడి సాయంతో మార్గం చేసు కుంటూ కాలా నడకన వెళ్లి చూశాం. ఎంతో అద్భుతం.. ఆ అనుభవాలను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను...’ అంటూ తన అను భవాలను ఆమె చెబుతోంది.
చిన్నతనం నుండి..
‘నాకు 12 సంవత్సరాల వయసు వున్నప్పుడు ఆఫ్రికా వెళ్లాం.. అప్పటి నుండి ప్రతి సంవత్సరం ఒక్కసారైనా అడవి లో ట్రిప్ వేస్తుంటాం’ అని చెప్పారు. ‘అదే ఇప్పటికీ కొనసా గుతోంది. ఈ సంవత్సరం మా కుటుంబ సభ్యులందరం కలిసి రెండు ట్రిప్స్ వేశాం. ఒకటి బాందవ్ఘర్, రెండవది కబినీని చూశాం.వీటిలో భాగంగానే ట్రెకింగ్కి కూడా వెళ్లాం’ అని చెబుతున్నారు.
కుటుంబంలోని అందరూ పెద్ద పెద్ద వ్యాపారా నిర్వహణలో వున్నారు. దేవినా తండ్రి ‘బ్యాండ్ బాక్స్’ను 1968లో స్థాపించారు. నేడు అది ప్రముఖ సంస్థగా వెలుగొందుతోంది. కానీ దేవినా మాత్రం వారసత్వంగా వచ్చిన సంస్థ నిర్వహణా బాధ్యతలను వదలుకుంది. తనకు ఇష్టమైన నిర్మాణ రంగంలోకి అడుగు పెట్టింది.. ‘ఇంటిని డిజైన్ చేయడం అనేది ఒక గొప్ప కళ. అందరూ తమ కలల ఇంటిని చాలా గొప్పగా ఊహించుకుంటారు. అటువంటి కలలను నిజంచేస్తూ వారికి గృహాన్ని నిర్మించి ఇవ్వడం ఓ గొప్ప అనుభూతి’ అని దేవినా చెబుతు న్నారు.
మొదటి అనుభవం నుండి...
మొదట నిర్మాణ రంగంలోకి అడుగుపెట్టినప్పుడు ఆమె ఎన్నో చేదు అనుభవా లను ఎదుర్కొన్నారు. వాటి నుండి ఎన్నో విలువైన పాఠాలు కూడా నేర్చుకు న్నారు. ‘ప్రారంభించడమే కాదు వాటికి సంబంధించి అన్ని బాధ్యతలను చూసు కోవాలన్న విషయాన్ని నేను నిర్మాణ రంగంలో అడుగుపెట్టి ఒక వెంచర్ను నిర్మించిన తర్వాత గ్రహించాను. ఇప్పుడు మెటీరియల్ దగ్గరి నుండి పూర్తయిన తర్వాత దానికి వేసే పెయింటింగ్ వరకు మొత్తం అన్నీ దగ్గరుండి చూసు కుంటున్నాను’ అని అంటోంది.
చిన్న స్థాయి నుండి...
దేవినా మొదట సిటీ వెలుపల తన నిర్మాణాలను చేపట్టి విజయం సాధించింది. అనంతరం పూర్తి స్థాయిలో వ్యాపారాన్ని వృద్ధి చేసుకునేందుకు నిర్ణయించు కుంది. ‘మొదటి నిర్మాణం పూర్తి అయిన తరువాత ఇక అపార్ట్మెంట్స్ నిర్మిం చాలని నిర్ణయం తీసుకున్నాను. సిటీలో కొంత భూమిని కొనుగోలు చేశాను.అపార్ట్మెంట్ నిర్మాణాన్ని మొదలు పెట్టేశాము. మధ్యలో రియల్ ఎస్టేట్ రంగం కుప్పకూలింది. ఏం చేయాలో తోచలేదు. కానీ నిర్మాణాన్ని మాత్రం ఆపలేదు. నష్టపోకుండా వుండేందుకు వాటిని అమ్మకుండా సర్వీస్ అపార్ట్మెంట్గా చేయా లని నిర్ణయించుకున్నాను’ అని తన బిజినెస్ సంబంధించి ఎదుర్కొన్న సంఘట నలను దేవినా గుర్తు చేసుకుంటారు.
నచ్చింది చేయడం...
దేవినా ప్రతి రోజూ యోగా, ధ్యానం చేస్తుంది. ఆనందంగా, ఆరోగ్యంగా వుండ టానిి ఇవి ఎంతో ముఖ్యం అని ఆమె చెబుతుంది. ఆమెకు సినిమాలు చూడ టం అంటే చాలా ఇష్టం. ఒక్కోసారి రోజుకు మూడు సినిమాలు చూస్తారు. మరో సారి వారాల వరకు వాటి జోలికి వెళ్లరు. ఈ సందర్భంగా ఓ సారి జరిగిన సం ఘటనను ఆమె గుర్తుచేసుకుంటూ ‘కార్ పార్కింగ్ చేసి మాల్లో వుండే థియే టర్లోకి వెళ్లాను..వరుసగా మూడు సినిమాలు చూసి బయటికి వచ్చి కార్ పార్కింగ్ దగ్గరికి వెళ్లాను. అన్ని గంటలు వెళ్లి వుట్టి చేతులతో వస్తున్న నన్ను చూసి అక్కడి వాచ్మెచ్ విచిత్రంగా చూశాడు. చాలా నవ్వొ చ్చింది అతని స్థితికి’ అని నవ్వేస్తారు.
అయినా తన పనికి ఏ రోజూ ఆటంకం కలగనివ్వనని చెబుతున్నారు. ‘నా బాధ్య తలు నాకు తెలుసు..సినిమాలు చూసినా, ఏ పనీ చేయ కుండా ఆలోచిస్తూ వున్నా నా పనులన్నీ చేసేస్తాను.అన్నిట ికన్నా నాకు చాలా ముఖ్యమైంది నా కుటుంబం. ఆ తరు వాతే ఇంకేమైనా.. ఎక్కువ సమయం వారికే కేటాయిస్తాను. ఇక తరువాత నా బిజినెస్. నాకు ఇష్టం కాబట్టి ఈ రంగాన్ని ఎంచుకున్నాను. దానికి కూడా తగినంత సమయం కేటా యిస్తాను. ఎన్ని పనులున్నా వాటన్నిటినీ సమన్వయం చేసు కోవడం చిన్నతనం నుండి మా ఇంట్లో వాళ్ళని చూసి నేర్చు కున్నాను’ అని దేవినా అంటున్నారు.
ఇతర వ్యాపకాలు...
దేవినా తన స్నేహితురాలితో కలిసి ఓ మేనేజ్మెంట్ ఫర్మ్ను కూడా నిర్వహిస్తోంది. దాని పేరు హోప్స్కాచ్. దీని ద్వారా చిన్నపిల్లల పుట్టినరోజుల వంటి కార్యక్రమాలను వీరు నిర్వ హిస్తారు.కార్యక్రమానికి సంబంధించి ఏర్పాట్లు, అతిథుల ను ఆహ్వానించడం వంటివన్నీ చూసుకుంటారు.‘ఓ తల్లిగా వుండటం వలన పిల్లలకు నచ్చిన విధంగా కార్యక్రమాలను నిర్వహించగలుగుతున్నా... ప్రస్తుతానికి చిన్న పిల్లలవి మాత్రమే చేస్తున్నాం.. తొందరలోనే అన్ని రకాల కార్య క్రమాలు నిర్వహించే స్థాయికి వెళ్లేందుకు ఆలోచిస్తున్నాము’ అని చెబుతున్నారు.
పులలను చూడటం అంటే ఇష్టం...
దేవినాకు చాలా ఇష్టమైనది పులలను దగ్గరి నుండి చూడటం.. వాటిని గమనించడం... అదీ జూలో కాదు... అడవిలో.. ట్రిప్లో భాగంగా దేవినా తన సోదరితో కలసి అభయారణ్యాల్లో ట్రెకింగ్కి వెళ్లారు. ఈ ట్రిప్ ఐదు రోజుల పాటు సాగించారు. అడవిలో అక్కడి స్థానిక గిరిజనుల సాయంతో వారు 15 కిలోమీటర్ల ప్రయాణం చేశారు. చిరు త పులులను చాలా దగ్గరి నుండి చూడగలిగారు. ఇంకా ఎలుగుబంటి వంటి జంతువులను కూడా చూశారు. ‘అడవి లోపలికి వెళ్లేందుకు సరైన మార్గం కూడా లేదు. స్థానికులు ప్రమాదకరం అని చెప్పినా వెనక్కి వెళ్లాలని అనిపించలేదు. అక్కడి స్థానిక గిరిజన నాయకుడి సాయంతో మార్గం చేసు కుంటూ కాలా నడకన వెళ్లి చూశాం. ఎంతో అద్భుతం.. ఆ అనుభవాలను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను...’ అంటూ తన అను భవాలను ఆమె చెబుతోంది.
చిన్నతనం నుండి..
‘నాకు 12 సంవత్సరాల వయసు వున్నప్పుడు ఆఫ్రికా వెళ్లాం.. అప్పటి నుండి ప్రతి సంవత్సరం ఒక్కసారైనా అడవి లో ట్రిప్ వేస్తుంటాం’ అని చెప్పారు. ‘అదే ఇప్పటికీ కొనసా గుతోంది. ఈ సంవత్సరం మా కుటుంబ సభ్యులందరం కలిసి రెండు ట్రిప్స్ వేశాం. ఒకటి బాందవ్ఘర్, రెండవది కబినీని చూశాం.వీటిలో భాగంగానే ట్రెకింగ్కి కూడా వెళ్లాం’ అని చెబుతున్నారు.
No comments:
Post a Comment